Aberea, aberea da!

Lanetik etxera nentorren batez, nere aitzinean auto bat karakoilaren gisa zenbilela aurkitu nuen. Arrastaren argiak beti piztuak… "Oraino turista galdu horietarik bat daiteke" egin nuen nere baitan.
Ezinbestean, hurbil hurbila gertatu ginelarik, zer ikusten dut bere gibeleko berinan? Autokolante bat, hiruki gorri batekin eta barnean zakur baten marrazkia eta hauxe idatzia zen: "Kasu abere bat dago hemen !"

Talamoni

Egun hauetan "Lehoina eta ulitxa" alegia jin zaut gogora, kortsikar hautetsiek egiten dutenari eta parean duten Valls ministroari (eta beste frrrantsesss askori) pentsatzean.
Zoin on den holakoen entzutea : Kortsika herri bat da, herritarrek beren hautetsiak hautatu dituzte eta hauek Kortsikar oso gisa plantatzen dira. Ez dira Frantziaren herrialde bat bainan Frantziak bereganatu duen herri bat. Beraz dudarik gabe, haien hizkuntza erabiltzen dute eta haien herria defenditzen dute…

Irakurtu eta gogoetatzekoa

«Gure jendartean, lehen aldikotz, sortzen diren haur gehienak desiratuak dira. Horrek funtsesko aldaketa bat dakar: lehen, familiak haurrak «egiten zituen», gaur, haurrak du familia egiten. Gure gutizia betez, haurraren estatutua aldatu da eta gure nagusia bilakatu da: «buraso txarrak» ez izaiteko, ez diogu deus errefusatzen ahal» dio Philippe Meirieu frantziar pedagogo eta ezkerreko politikari ekologistak.
"Fenomeno hori merkatu liberalistak bereganatu du. Jendarte kontsumitzaileak, gauza ainitz proposatzen dizkigu. Haien erostea aski da gure haurren kaprizak asetzeko."

Hauteskunde solas

1945eko apirilean, lehen aldikotz Frantzian, emazteek bozkatu zuten herriko bozetan. Gaur egun, erresuma ainitzetan ez da eskubide hori errespetatua, ez emazteendako eta ez gizonendako. Beren burua besteak baino gehiagotzat daukaten bakar zonbaitek hartzen dituzte herriaren kudeatzeko deliberoak. Gutarik gehienek hori ezin onartutzat daukagu funtsean.
Bizkitartean, gure herri «aitzinatuetan» eskubide hori ez dugu baliatzen. Bozkaldiak pasa arau, ohartzen gira abstenzioak gora egiten duela! Ez gira kontradikzioneetaz beldur!

« Ezti gostu bat »

Hara nola deitzen den polliki-polliki irakurtzen ari dutan liburua.Polliki diot, ez baita gehienetan irakurtzen dituztan nobelen gisakoa!!Liburu hunek lekukotasun batzu aipatzen ditu, bizi zati batzu…
Beren herritik ihes joan diren edo ihes egitera saiatu diren jende batzuen lekukotasunak. Egunerokoa hots, kasik egunero berrietan aipatzen dena…

Raoul Euskal Herrian udan

Uztailaren hastapena da. Urteko bidaia egin behar duela, Raoul-ek aurten Euskal Herria hautatu du bere familiañoarekin. Oren parrasta bat iraun duen bidaia bururatzera doa. Autoaren gibelean, usaian bezala, haurrak ezin jasanak dira: goxoki guziak janak dituzte, hautatu filmak begiratuak eta «konzola» amak dauka bere zakuan gorderik kalapita gorria sortzen zuelakoan! Hots deus berezirik.
Dena-den gure herri batean sartzen dira eta ohartzen dira bide-borobil eta untzietako liliak burdinez inguratuak direla; karrika bazterrean diren etxe eta saltegien berinak, taulazko hesiz gordeak direla!

Bizi zikloaren barne ala kanpo ?

Biziaren zikloa, errota baten gisa sekulan gelditzen ez den zikloa da. Arraberrituz bezala beti aitzina, iraganean errotuz doan zikloa da.
Euskaraz mintzatzearena denek egin dezakeguna da, hori ez da adin kontua, Euskal Herriaren bizi zikloaren barne izan nahi badugu egin behar duguna da.